به گزارش پیوارنیوز؛وحید آرویش نماینده کادر سلامت کشور واستان کهگیلویه وبویراحمد از مسئولان کشوری و استانی می خواهند که به دلیل مشکلات یاد شده به داد آنها برسند.
تعیین تکلیف بودجه ۱۴۰۱ در کمیسیون تلفیق مجلس بدون آن‌که ردیف اعتباری جهت فوق‌العاده خاص مدافعان سلامت در نظر گرفته شود و برگشت دادن طرح تبدیل وضعیت نیروهای کادر سلامت غیررسمی بدلیل مخالفت دولت، موجی از خشم و ناامیدی را در مدافعان سلامت ایجاد کرده است.
(اَیَمْنَعُ الضَّیْمَ الذَّلِیلُ! وَ لاَیُدْرَکُ الْحَقُّ إِلاّ بِالْجِدِّ)
«افراد ضعیف و ناتوان، هرگز نمى توانند ستم را از خود دور کنند و حق جز با تلاش و کوشش به دست نمى آید»ا(مام علی ( ع )
اسفند ۱۴۰۰ دارد فرا می رسد ، اسفندی که با شروع پیک ششم سوز سرمایش چندین برابر گشته ، اسفندی که با فرا رسیدنش دقیقا ۲ سال از شروع اپیدمی می گذرد
کرونایی که با آمدنش شوم بختی و مرگ را با خود به ارمغان آورد و چه کسی ست که نداند چه بر سرِ کادر شریف بهداشت و درمان در اپیدمی آمده است ؟
آن هنگام که همه به ماندن در خانه توصیه می شدند ، آنزمان که تمامی دستگاههای کشور یا تعطیل و یا دور کار بودند ، بدنه ی شریف وزارت بهداشت تنها و تنها در خط مقدم جبهه ای می جنگید که همگان حتی از آوردنِ نامش هم هراس داشتند
جنگی که برای کادر سلامت کشور جز بیماری و مرگ و ریه های سوخته ارمغانی نداشت ، جنگی که سبب گردید کادر سلامت کشور برای دفاع از مامِ میهن نزدیک به ۵۰۰ شهیدِ مدافعِ سلامت تقدیم کند
در طولِ تمامی این روزها مسئولین امر در واکنش به کادر سلامتی که هم می جنگید و هم مطالباتی داشت هر بار وعده هایی چند را مطرح می کردند که تحققِ آن تنها گوشه ای از مشکلات معیشتی و شغلی فراوانشان را حل می کرد
وعده هایی را مطرح می کردند و هر بار بدنه شریف وزارت بهداشت امیدوار می شد که حالا که در باتلاق کرونا در حال تقلا کردن است و هر روز بیش از پیش فرو می رود ، حداقل خانواده اش دیگر قرار نیست غمِ نان داشته باشد ، حداقل دیگر قرار نیست خود و همکارانش دغدغه ی امنیت شغلی داشته باشند …
و با همین امیدواری کادر سلامت کشور تا پیک ششم دوام آورد ، هر چند این دوام آوری همراه با وحشتناک ترین ضایعاتِ ممکن بود ، از مرگ نزدیکان بگیرید تا شهادت یاران و همکاران رسید.
اما امروز و در میانه ی پیک ششم تقریبا مشخص گردیده که دولت ، مجلس و مجموعه ی مدیریتی وزارت بهداشت نه تنها به وعده های داده شده عمل نکردند ، بلکه با اعتنایی و بی توجهی هر روز نمک به زخمهای پرشمارِ کادر سلامت ریختند.
امروز مشخص شدکه اولویت مسئولین امر دستگاههایی ست که یا از قدرت برخوردارند و یا بواسطه ی تجمعات و کفِ خیابان خواسته هایشان را پیش می برند
و چه سرنوشتِ مختومی که کادر سلامتی که حتی برای ۱ دقیقه انجامِ وظیفه را فدایِ مطالبات برحقش ننمود ، کادر سلامتی که هر بار صدای اعتراضش به مدنی ترین شکل ممکن و در اوج حیا و مصلحت اندیشی بلند شد ، چنین فراموش می گردد.
امروز مشخص گردید که مجلس انقلابی دغدغه اش هر دستگاه دیگری ست به جز وزارت بهداشت ، از کمیسیون تلفیق بگیرید که در یک روز مبلغی معادل ۴۰ هزار میلیارد تومان یعنی همان مبلغ مورد نیاز برای فوق العاده خاص را برای رتبه بندی تصویب می کند و در همان روز خط قرمز بر تبدیل وضعیت کادر سلامت و فوق العاده خاصش می کشد تا کمیسیون بهداشت مجلس که معلوم نیست در این دو سال کجایِ کار بوده است ؟
در بی توجهی مجلس همین بس که پس از گذشتِ دو سال از کرونا یک نماینده مجلس به ذهنش خطور نکرد تا برای قدردانی از کادر سلامت ، طرحی را برای تبدیل وضعیت کادر سلامت قراردادی ، شرکتی و طرحی بدون سهمیه به مجلس ببرد !
به ذهنش خطور نکرد که همان طور که خاص دیگر دستگاهها را به صحن علنی میبرد برای فوق العاده خاصِ کادر سلامت قدمی بردارد.
و سوگمندانه که دولت محترم هم دستِ کمی از مجلسِ انقلابی نداشت ، ریاست محترم جمهور که در روز پرستار دستور برقراری فوق العاده خاص کادر سلامت را دادند ، در تمامی روزهای پس از آن پیگیر نشدند که چطور علیرغم دستور صادر شده ، سازمان برنامه و بودجه و جناب آقای میر کاظمی به بهانه ی بارِ مالی این دستور را نادیده می گیرند !
و کادر سلامت کشور هنوز منتظر است که آقایان صادق الوعد باشند …
در مجموعه ی مدیریتی وزارت بهداشت هم داستان بهتر از این نبود ، جناب آقای دکتر عین اللهی که در بدو فعالیت چندین نامه در خصوص خاص و تبدیل وضعیت تنظیم نمودند ، هیچگاه بطور عملی چه در سطح دولت و چه در سطح مجلس به پیگیری مکاتبات نپرداختند تا مشخص گردد آن چند نامه نگاری هم گویا برای رفع تکلیف بوده است و بس …
سوگمندانه امروز تمامی آنچه در بالا گفته شد ، سبب گردیده که بدنه شریف وزارت بهداشت با بدبینی محض به تمامِ آن وعده گزاران نگاه کند و با خود بیندیشد که آیا مسئولینِ امر که هر از چندگاهی از اهدای لقبهای رنگارنگ دریغ نمی کردند تنها راه قدردانی و تکریمشان همان لقب پراکنی بود ؟
و باز با خود فکر کنند که چگونه است که کادر سلامتِ کشور در عین شرافت و از خودگذشتگی و با ایثارگری محض جانِ خود و عزیزانش را بر سر این خدمتِ شریف نهاده است ، اما از کوچکترین حمایت و دلگرمی ای برخوردار نیست !
چگونه است که مسئولین امر به دستگاهها با توجه به استحقاقِ آنها نگاه نمی کنند ، به دستگاهها و بدنه ی آنها بر اساس عدالت و سختی کارشان نگاه نمی کنند ؟
و اینگونه ست که امروز کادر سلامتِ کشور تصمیم گرفته ست حقِ خود را مانند برخی دستگاهها در کف خیابان فریاد بزند تا شاید گوشهایی که تاکنون ناشنوا بوده اند ، بشنوند آنچه را باید بشنوند
و آقایان مسئول بدانند ، بدنه ی شریف وزارت بهداشت همانگونه که در جنگ نابرابر با ویروس منحوس کرونا از سنگرِ سلامت و عزت ملت شریفِ ایران کوتاه نیامد از مطالباتش هم کوتاه نخواهد آمد.
آری اینچنین است که ما به گردِ هم خواهیم آمد تا این موقعیت شرم آور را برملا سازیم ، وقتِ آن است که از تاریکی بیرون بیاییم و زمان آن فرا رسیده که عدالت برای کادر سلامتِ کشور جاری شود.
وحید آرویش
نماینده کادر سلامت کشورو استان کهگیلویه وبویراحمد
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه