پیوارنیوز،به قلم سید علی جلالفرد،(زاگرس نشین ) مادرم! می دانم هر چروک و خطی که به صورتت افتاده حکایت غریبی دارد و اگر پای قصه چین و چروک های چهره ات بنشینم حاصلش چندین کتاب از سختی ها و رنج هایی خواهد بود که به عشق همسر و فرزندانت کشیده ای … من گاهی چقدر ناسپاس بوده ام و قلب تو در مقابل ناسپاسی من چقدر با گذشت و بزرگ.
می خواهم بدانی از این که فرزند چون تو مادری هستم و در آغوش تو بزرگ شده ام به خود می بالم و مطمئنم تو بهترین مادری هستی که خداوند می توانست من را وارد زندگی او و او را ملکه قلب من کند، اصلا مگر می شود موجودی از تو مهربان تر و دلسوزتر و عاشق تر؟!
تو همیشه الگوی من بودی و هستی و خوشحالم که زیبایی و هوش و عشق را از تو به ارث برده ام تا بتوانم پدری چون کوه برای فرزندانم باشم، همچون تو عاشق، دلسوز، مهربان و قوی مادر جان!
مادر خوبم!
ای صاحب بزرگتریت قلب جهان،
عمریست که تو شادی‌هایت را به من بخشیده‌ای و غم‌هایت را در دل برای خودت نگه داشته‌ای.
تا نفس دارم یاد مهربانی‌های تو یک لحظه از برابر چشمانم دور نمی‌شود.
غرور و سرمستی جوانی مرا ببخش و بدان تا همیشه در لحظات غم و شادی به جان خدمت تو خواهم کرد.
امروز که روز تو است قول خواهم داد قلب مهربان تو را نلرزانم و در آسمان آرزوهایت پرنده‌ای قدرشناس باشم.
و در آخر من زاگرس نشین، این روز فاخر را با عشق میگوییم ، مادر روزت مبارک.
انرژی مثبت و تبریکات خاص این چند خط تقدیم به تمام زنان و مادران و خواهران ایران زمین و ایلم زاگرس.
زاگرس نشینی از زاگرس
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه