پیوارنیوز؛سیدعلی جلالفرد قلم در دست میگیرم و به کاغذ می نگرم که مرکب سیاه، رخش را جلوه ای نو بخشیده و قلم را میبینم که در انتظار حرکتی و لغزشی جانبخش بر پهنه کاغذ ، مرکب را می بلعد، لیک بار سنگین رسالتش که تحریر عشق ها، ایثارها، حماسه ها و دلیرهای شکوهمندانه و رشادت های غیر قابل توصیف است قامتش را در هم شکسته است.
اکنون این قلم لبانش خشکیده و مرکب در حلقوم سرشار از واژه های گلگونش یخ بسته، چرا که حتی عرض سلامی به پیشگاه تو ای زینب زمان نداشته است.
سلامی به تو ای بغض در گلوی تاریخ شکسته، سلام به تو ای شکوه واژه استقامت، سلام به تو ای مادر
آن روز که رئیس جمهور وقت به استان ما آمد و از شما به عنوان اسطوره و همسر و همپا و یار با استقامت شهید محمد علی شهباز پور که در هشت سال دفاع مقدس رشادتها داشت و لوح سپاس فداکاری و صبر و استقامت را به شما تقدیم کرد.
من آن روز تورا دیدم آثار کینه ای دیرینه را از دژخیم جانی زمان در خطوط نشسته بر پیشانی ات خواندم و گلواژه های جانبخش آزادی را از کلامت چیدم و فریاد پر صلابت تکبیرت را که در فضای روحانی خیابان و سالن طنین انداخته بود را به گوش جان شنیدم . و پیش خود میگفتم کیست که توانایی انکار استقامت تو را داشته باشد؟
هنگام شبیخون، محاصره، هنگامه‌ی خون آنجا بودی در میان سنگرهای آشنا. حضورت در میان زخمی‌ها دعای توسل می‌خواند و خلوص عشق زنانه‌ات سپر گلوله‌ها بود. درست جلوتر از خط‌مقدم با دلتنگی، ثمره پاک احساست را روانه کرده بودی برای جان سپردن تا غیرت شرم زده در برابرت زانوی بندگی بزند. تو با قلبی از جان گذشته تا آخر که نه تا سالها پس از حادثه‌ها ایستاده جنگیده ای. عزیزتر از جان بخشیده‌ای تا مردمان میهنت تعبیر رویای آرامش را در بیداری‌شان دیده باشند. تو پرچمدار تمام آزادگی‌های مردانه‌ای و جهان زیر سایه‌ی لوای مادرانه تو امن. باید که تا ابدیت با هر جزئی از وجود دست در دامان سپاس تو بود تا جان بگیرد ایثار در درون‌مان.
در هشت سال دوران دفاع مقدس اگر پشتیبانی مادران و همسران شهدا نبود قطعاً پیروزی از آن ملت ایران نبود، مادرانی که فرزندانی از جنس اخلاص، ایمان، اعتقاد و ولایت پذیری را تربیت کرده و مقابل گلوله دشمن فرستادند.
و همسرانی که در برابر احساسات و عواطف خود ایستادند و با توکل بر خدا دل به خواسته همسران خود دادند و عزیزان خود را که تشنه شهادت و پیروزی بر دشمن بودند راهی جبهه کردند.
کربلایی حاج خانم زهرا پایدار، همسر شهید محمد علی شهباز پور، همچون همسر شهیدش سالها بعد از شهادت شوهرش هم پدر هم مادر بود برای فرزندانش، و نمونه یک زن، یک مادر و یک الگو بود برای همسران و دختران بویراحمد و ایران الحق که ایشان چیزی از شهدا کمتر نداشت، ایشان در روز ۱۴۰۱/۱۱/۱۸ به دیار همسر شهیدش پیوست و از بین ما به آسمانها پر کشیدن، یادش تا ابد در دلها زنده باد.
شما مادران ایران زمین هستید.
شما مادران اسلام هستید.
شما عشقی غیر قابل وصف هستید.
شما یک پارچه ایمانید.
شما پیروان راستین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهما هستید.
شما فرشته های ایثاری هستید بر روی زمین.
شما دنیایی از عشق.غم.ایمان و صبر هستید.
شما مادر همه ی ما هستید.
با صلوات بر محمد و ال محمد و با درود فراون بر شهدای عزیزمان.
سید علی جلالفرد
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه