پیوارنیوز؛سیدحسین رازیان امام علی علیه السلام مظلومانه به شهادت رسید و امیرالمؤمنین (ع) در عصر حکومت خودشان مواجهه قابل توجهی با کفار نداشتند و بیشترین برخورد ایشان با آشوب‌گران و پیمان‌شکنان بوده است بنابراین از صدر اسلام و تاکنون همیشه فتنه گران و دنیا طلبان هرازگاهی پیدا می شود کما اینکه از اول انقلاب تا به امروز نمونه هایی از ابوموسی اشعری و عمر عاص های زمانه پیدا می شوند ولی خوشبختانه حافظان اسلام و قرآن و ادامه دهندگان راه مکتب اهل بیت علیهم السلام به رهبری امام خامنه ای مدظله العالی نخواهند گذاشت نقشه شوم شیطان صفتان به نتیجه دلخواه خود برسد.
بعد از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آخرین نبی خداوند متعال معامله گران و دنیا طلبان چه بلاهایی که به بروز خاندان علی و آل او نیاوردند.
کار به جایی رسیده بود که از یاران ناآگاه امام که بگذریم، در میان مخالفان آن حضرت نیز، به صورتى برجسته تر، با ویژگى هایى همچون ظاهرپرستى، سطحى نگرى و تقلید کورکورانه غوغا مى کرد و گروهى از اصحاب جمل، در اطراف شتر عایشه طواف مى کردند و فضولاتش را به دست گرفته، مى بوییدند و مى گفتند: از سرگین شتر مادرمان، بوى مشک برمى خیزد!
امام علی را چراکنار زدند چون وابستگی به پست و مقام غارت بیت المال چشم افراد، جاه طلب در آن روزگار در معرض خطر قرار گرفته بود.
روحیه دنیا طلبی و عافیت خواهی اكثر مردم، مخصوصاً گروه خواص و نخبگان جامعه آن رو و قوم محوری و قبیله گرائی بسیاری از قبایلی كه در مكه و در مدینه و اطراف آن زندگی می كردند نسبت به علی ـ علیه السّلام ـ بی مهر بودند و كینه او را در دل داشتند زیرا علی بود كه پرچم كفر این قبایل را سرنگون كرد و قهرمانان آنان را به خاك ذلت افكند.
یکى از اساسی ترین دلایل مخالفت با امام على علیه السلام، ناآشنایى مردم با آموزه هاى دینى، فقر فرهنگى، و وجود انسان های هزار رنگ و قشرى گرى بود که بخش عمده اى از آن، ریشه در سیاست هاى نادرست خلفاى پیش از امام علی علیه السلام داشت وقتى هدف اصلى حکومت غربی صهیونیسم امروز، یا منافقین اسلام ستیزها با افزایش کمى جمعیت مسلمانان و توسعه جغرافیایى جهان اسلام باشد و اقدامات فرهنگى شایسته اى براى افزایش آگاهى هاى دینى مردم صورت نگیرد، بلکه بالاتر از آن، کتابت و ترویج احادیث پیامبر نیز ممنوع شود، نتیجه اى جز سر برآوردن افراد و گروه هاى سطحى نگر و ظاهرگرا را نمى توان انتظار داشت.
در تاریخ ذکر شده است، عامل عمده ای که ابن ملجم را وادار به شهادت حضرت علی(علیه السلام) کرد، انحراف فکری و اعتقادی او بود؛ چون خوارج، حضرت علی(علیه السلام) را عامل نابسامانی های مسلمانان، جایز القتل می دانستند که ابن ملجم جزو این گروه بود؛ از این رو به عبدالرحمان در مکه تصمیم به کشتن حضرت علی(علیه السلام) گرفت و به همین منظور روانه کوفه، مرکز حکومت علی(علیه السلام) گردید.
آنچه که می تواند مسیر موفقیت را هموار در زمینه های مختلف کند،توجه ویژه به نصایح حکیمانه جانشین رهبری و ولی امر مسلمین جهان را سرلوحه کار خود قرار داده، و می بایست حواسمان را همیشه منفعت طلبان، دنیا طلبان، معامله گران و وابستگان به ایادی استکبار جهانی یا همان معاویه، عمر عاص های زمانه و عمر بن سعد های باشد.
در پایان اینجانب ضمن قبولی طاعات و عبادات همه بزرگواران از درگاه خداوند متعال و سالروز شهادت مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) را تسلیت عرض میکنم.
با احترام فراوان
سید حسین رازیان، اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه